Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Τι είναι ο φίλος καθυστέρα;

Πρώτον ας αρχίσουμε από τις σχέσεις. Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται έναν άλλον δίπλα του

(Λουλουδάκια, ελαφάκια, τραγούδια του χατζηγιάννη, james blunt,  κουνελάκια να χοροπηδάνε και ο καθυστέρας να τρέχει με ένα υποθετικό μακρύ , πλούσιο μαλλί που δεν έχει και να αγκαλιάζει την αγαπημένη του. Αν κάποιο από τα παραπάνω πέρασε από το μυαλό σας έχω χάσει τον δρόμο μου και θα καίγομαι αιωνίως στην κόλαση των αδικοχαμένων μπλόγκερ. Όλα τα καλά σκυλιά πάνε στον παράδεισο. Άσχετο αλλά το θυμήθηκα. Για αυτή  την ταινία ωρυόμουν ότι υπάρχει πριν από πολλά χρόνια γνωρίζοντας έναν απρόσμενο εμπαιγμό και χλευασμό από πρόσωπα κατά τ΄αλλα αγαπημένα. Τελικά δικαιώθηκα γιατί όταν έρχεσαι σε αυτό τον κόσμο εκτός από το να μην βάζεις την υπογραφή σου και το πράμα σου εκεί που δεν πρέπει και λοιπά γραφικά έπρεπε να σου μαθαίνουν και ότι ο καθυστέρας έχει πάντα δίκιο. Δεν παίζει λόγο ότι δεν έχει γνώσεις, έχει αδιαμφισβήτητα σωστή κρίση και αυτό από μόνο του φτάνει. Αυτά λοιπόν είχα να πω επειδή το ποστ βγαίνει μικρό και ήθελα να το μεγαλώσω.)

 Τώρα αν αυτός ο άνθρωπος είναι του ίδιου φύλου ή όχι δεν παίζει ρόλο. Ανώμαλος δεν είναι ο γκέι είναι αυτός που δεν θέλει κάποιον δίπλα του και προτιμά να περάσει την ζωή του μόνος του. Αυτός είναι ψυχανωμαλάρα του κερατά. Αλλά μην το πάμε στις σχέσεις τα είπανε άλλοι αυτά και έχουμε καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος. Η λύση έχει τραγουδιστεί στους αιώνες και κάποια στιγμή θα γίνει πραγματικότητα. ''Θα έρθει η εκλεκτός, ο ένας, ο αψεγάδιαστος,ο γενειοφόρος νέος και με την λάμψη του θα διαλύσει κάθε μετροσέξουαλ υβρίδιο άντρα και γυναίκας και με το μυθικό του σπαθί θα σκίσει τον κώλο του κάθε καγκουρογαμιά και όλα θα είναι όπως πριν.''

  Ο φίλος τέλος πάντων έρχεται να ολοκληρώσει συναισθηματικά τον άνθρωπο. Είναι συμπληρωματικός αλλά και απολύτως απαραίτητος. Συμπληρωματικός από την άποψη ότι ο κόσμος θα υπήρχε ακόμα και χωρίς φίλους αλλά ρε πούστη με ποιόν θα έβλεπες μετά μπάλα με μπύρες και πίτσες; Με κλανιές και ρεψίματα; Με καμένες βραδιές και σπασμένα τραπέζια; Με ποιόν θα μιλούσες για πράγματα που δεν τολμάς να συζητήσεις με κανέναν άλλον; Πως θα ένιωθες ότι αγαπάς έναν άνθρωπο όχι επειδή σε μεγάλωσε, ούτε επειδή σου στάθηκε και σε ανέχεται (καλά αυτό ισχύει και σε πολλές φιλίες) αλλά επειδή ήταν πάντα εκεί με τον δικό του τρόπο. Ο κόσμος θα υπήρχε και χωρίς φίλους αλλά θα είχαν γίνει καμιά δεκαριά παγκόσμιου πόλεμοι και θα έμοιαζε με μία μίξη mad max και fallout. Ο σκηνοθέτης το mad max μπορούσε να είχε περάσει το μυνηματάκι του αλλά φοβήθηκε την κρεβατομουρμούρα και δεν το έκανε. Ο mad max αφού του σκότωσαν την γυναίκα θα μπορούσε να πάει για μπύρα με τα παλικάρια και ο κόσμος να γνωρίσει ξανά τις έννοιες τεχνολογική ανάπτυξη και υγιής ανθρώπινος νους. Αλλά δεν το έκανε, προτίμησε να διαιωνίσει την κόντρα αφού φυσικά ο mad max δεν έχει φίλους,τυχαίο; Η σημασία της φιλίας είναι ότι σου προσφέρει τόσο απλά αλλά και τόσο απαραίτητα πράγματα. Τον φίλο λοιπόν τον εκτιμάς από τα μικρά σχεδόν ανεπαίσθητα πράγματα που κάνει. Άμα δεν καταλαβαίνεις την παραπάνω πρόταση συγνώμη αλλά δεν έχεις φίλους. Τον φίλο τον αγαπάς επειδή ξέρεις ότι όταν χρειαστεί θα είναι εκεί και ας μην χρειαστεί ποτέ. Η φιλία σου γνωρίζει ένα διαφορετικό είδος αγάπης. Και η αγάπη είναι καλή (winnie). Και ο winnie μόρτηδες μόνο όταν έχει να πει κάτι σοβαρό ανοίγει το στόμα του. Καλά και για το μέλι.

Οι φίλοι είναι πολλοί αλλά οι καλοί λίγοι. Πολύ λίγοι. Το πολύ να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Κάποιες περίοδοι της ζωής σε ''αναγκάζουν'' να δεθείς με κάποια άτομα. Σαν παράδειγμα ο στρατός. Στο στρατό μπορείς να κάνεις φίλους ανθρώπους που έξω ούτε θα έφτυνες. Το οποίο είναι καλό επειδή σου μαθαίνει να μην κρίνεις επιφανειακά τους ανθρώπους. Επίσης σου μαθαίνει ότι όσο ανώδυνος και να είναι ο στρατός ψυχολογικά σε επηρεάζει σε πολλούς τομείς θες δε θες. Τέλος πάντων αυτοί είναι απλά φίλοι . Με τους καλούς φίλους επικοινωνείς και σε ένα άλλο αόριστο επίπεδο όχι μόνο μέσω χιούμορ και απόψεων. Άμα κάνεις παρέα με έναν μόνο επειδή είναι αστείος ή για να λέτε τις αμπελοφιλοσοφίες σας ή να αναλύετε το πλάνο του κκε τότε αυτός είναι απλά φίλος. Σε αυτό το πνευματικό δέσιμο δύο ανθρώπων τέλος πάντων αυτό που παίζει για μένα τουλάχιστον κύριο λόγο είναι η αντίληψη. Στον φίλο πρέπει να λες ένα και να καταλαβαίνει δέκα. Εμένα δεν καταλαβαίνουν δέκα αλλά έχω άλλο δικό μου άνθρωπο που τα καταλαβαίνει όλα οπότε δεν με πειράζει. Στην αντίληψη φυσικά μπαίνει και το χιούμορ και πολλά αλλά και φυσικά δεν παίζει κανένα ρόλο ο χρόνος που ξέρεις έναν άνθρωπο, η πνευματική του παιδεία κτλ. Μία συζήτηση μεταξύ καλών φίλων είναι σαν μία ταινία του Ταρκόφσκι ή σαν μία συμφωνία κάποιου τέλος πάντων δεν τους ξέρω. Ή σαν τον κώλο της αλίκης ρε αδερφέ. Είναι τέχνη δεν είναι απλή συζήτηση πάνω στην κρίση κτλ. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό ο καλός φίλος είναι και αυτός που θεωρείς ότι αξίζει σαν άνθρωπος ανεξάρτητα αν ώρες ώρες δεν στροφάρει και σε εκνευρίζει στην δουλειά. Ή απλά καλός φίλος είναι αυτό. Τόσο απλό και όμως τόσο περιγραφικό.

Στο ότι η φιλία είναι εκεί για να συμπληρώνει έγκειται και ο ρόλος της. Ο φίλος δεν είναι γονιός ούτε σύντροφος. Ο φίλος πρέπει να είναι διακριτικός και να μην κρίνει. Να σε κρίνουν έχεις τους γονείς για μια ζωή, όχι τους φίλους. Το παν είναι η διακριτικότητα. Στον καλό φίλο δεν πρέπει να εισβάλεις στην ζωή του, δεν είσαι γκόμενος/α του. Πρέπει να κρατάς τις αποστάσεις. Επειδή ο καλός ο φίλος ξεχωρίζει από το ότι όσο καιρό και να έχεις να τον δεις πάντα τον νιώθεις το ίδιο κοντά σου. Αυτά λοιπόν δεν έχω άλλες εξυπνάδες το καντήλι μου σβήνει και της υποσχέθηκα τώρα που ξανάρθε να μην το παρακάνω όπως παλιά και στερέψω πάλι. Τι ποιας; Της αιώνιας ερωμένης μου.

Νοιώθω καλά. Νοιώθω την ανοησία να κυλάει στις φλέβες μου. Την νοιώθω ντροπαλή και αναποφάσιστη. Νοιώθω ότι σκέφτεται. Σκέφτεται αν αξίζει να ασχοληθεί άλλο μαζί μου. Αν είμαι ακόμα παιδί ή μεγάλωσα. Αλλά δεν το ξέρει. Ότι αυτή και εγώ είναι γραφτό να πεθάνουμε μαζί.

23 σχόλια:

Flonsavardu είπε...

η ανοησία του κάθυ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά, και τα λοιπά.

"i love you man, i love you. i just love you." :D

έτσι είναι. τα λες σωστά μέσα στην υπέρμετρη βλακεία, γι ακόμη μια φορά.

Gogoth είπε...

πωπω... παει χαλασες και συ αγορι μου. εγινες συναισθηματικουλης. εχουμε παρει ολοι την κατω βολτα....

κι αυτο το εγραψα μονο και μονο για να το παιξω κουλ και να μην παραδεχτω ποσο ωραια τα ειπες :)

ephee είπε...

Οφείλω να ομολογήσω πως στην παρούσα φάση της ζωής μου (και εδώ και 3-4 χρόνια) δεν έχω-και δεν κάνω φίλους όπως παλιά. Οι λίγοι και καλοί φίλοι δεν είναι τόσο κολλητοί όσο ήταν παλιά κάποιοι, πράγμα όμως που δε με χαλάει, γιατί απεχθάνομαι τα ασφυκτικά κολλητιλίκια και η πείρα μου λέει πως δε βγάζουν σε καλό.
Έχουν κάτσει φάσεις που "φίλος" χαμένος στο μουνί της γκόμενας δεν πήρε ούτε τηλέφωνο όταν πήγα 2 φορές σ'ένα μήνα στο νοσοκομείο.
Άλλη φορά που "φίλος" κατάντησε να παίρνει τηλέφωνο όταν χρειαζόταν κάτι (από τρυπάνι μέχρι μεταφορικό μέσο)
Και το ultimate test (που έκοψε πολύ κόσμο) όπου "φίλοι" θυμήθηκαν τους πάντες εκτός από μένα σε πολύ σημαντικές στιγμές.
Αυτά δε στα γράφω με διάθεση "κανείς δε μ'αγαπάει ...ουουάααα"-κάθε άλλο. Απλά σε βάθος χρόνου, επαληθεύεται ο δικός μου ορισμός της φιλίας.
"Φίλος είναι αυτός που δεν έχει τίποτα να κερδίσει ή να χάσει από σένα, αλλά εξακολουθεί να είναι εκεί"
Στα'πρηξα; Fucicort! :D

kathysteras είπε...

Φλο τα γλυκά σου λόγια όπως πάντα με συγκινούν.

Gogoth είμαστε συναισθηματικοί τύποι τί να κάνουμε; Και μας βάζουν και την amelie μετά στην τηλεόραση. Ένα click θέλει και ένα toy story και άντε να την παλέψεις μετά.

Ephee οι επισημάνσεις σου είναι πολύ σημαντικές και όντως ο χρόνος είναι ένας παράγοντας για τον οποίο δεν μπορώ να μιλήσω ακόμα. Ας ελπίζω λοιπόν να σκέφτομαι τα ίδια και σε δέκα χρόνια.

kalo paidi alla... είπε...

Καλά το superbad ταινιάρα!!! Όσο για τα υπόλοιπα... Απλά όταν κάποιος είναι φίλος σου το ξέρεις πιστεύω και επαληθεύεται συνέχεια.

amalthia είπε...

φίλοι -κολλητοί με την έννοια του "γυμνασίου"
δεν υπάρχουν πια για μένα. έχω καταλάβει πλέον οτι οι φιλίες μου είναι περισσότερο για να περνάω καλά.

δεν θα κάτσω να σου αναλύσω τι είναι φιλία και τι όχι, θα σου πω πάντως οτι αγαπάω τις φίλες μου που κάνουμε παρέα αλλά πλέον αγαπάω εμένα πιο πολύ. γιατί και οι φίλοι σε γαμάνε καμιά φορά...μη νομίζεις...

amalthia είπε...

α και ξέρεις κάτι? εγώ θεωρώ φίλους μου εσένα και την Φλό! γιατί σε εσάς καμιά φορά ανοίγομαι περισσότερο και κουβεντιάζω για πάαααααρα πολλά θέματα...έχουμε καλή επικοινωνία και δεν έχουμε απαιτήσεις ο ενας απο τον άλλο γιατί είμαστε μακριά και αγαπημένοι!

kathysteras είπε...

Καλόπαιδο γαμεί και άγρια μάλιστα. Παίζουν τόσες αγαπημένες μορφες σε αυτή την ταινία που δεν ξέρεις σε ποιά να επικεντρωθείς.

Amalthia η γυναικεία φιλία έχω συνειδητοποιήσει στην σύντομη ζωή μου ότι είναι από τα θέματα για τα οποία δεν αξίζει να προβληματιστώ πραγματικά για να μην ξυρίσω το κεφάλι μου και να πάω να μονάσω. Οπότε δεν θα εκθέσω την γνώμη μου.

Και εμείς σε θεωρούμε φίλη μας βρε. Α,και ναι συζητάμε για πάρα πολλά θέματα που κάνουν εμένα και την άβγαλτηκαιαθώαφλο να κοκκινίζουμε....

Flonsavardu είπε...

αχ, δεν μπορώ συγκίνηση! α λοβ γιου γκάαααιζζζ.

kathysteras είπε...

Γουί λοβ γιου του ντιααααρ.

Gogoth είπε...

duuuudes.....

ΦΛΩΡINESS ALERT!

amalthia είπε...

και εγώ σας αγαπώ μπίιιιικ τάιμς φλωράκια μου!!!

kathysteras είπε...

Gogoth άσε μας να αγαπηθούμε ντάρλινγκ....

Jerry Jedelou είπε...

καλά τα λέτε ρε παιδιά..

εγώ πάντως κάθυ μου έχω μία φίλη- αδερφή- σίστερ σόουλ και νομίζω ότι αναιρεί κάθε τι που υποστηρίζουν οι so called πολέμιοι της γυναικείας φιλίας..

τι να πω κι εγώ.. ό,τι ξέρω λέω!!!

kathysteras είπε...

Καλά τα λες Jerry μου και μακάρι να είστε αγαπημένες για πάντα απλά η γυναικεία φιλία είναι δύσκολο πράγμα και δεν μπορώ να την κατανοήσω σε αυτή την φτωχή πνευματική κατάσταση που βρίσκομαι. Όταν μεγαλώσω, σοφέψω και η ρουφιάνα η ζωή με μάθει κι άλλα μπορεί να την κατανοήσω. Πάντως ότι και να' ναι είναι σίγουρα πιο πολύπλοκη και πιο απαιτητική από την ανδρική .

Πασχαλίτσα Τιμωρός είπε...

Αυτό το κωλοθέμα με έχει απασχολήσει πολύ τελευταία. Συμφωνώ με αυτά που λες, ο φίλος πρέπει να είναι διακριτικός, να μην εισβάλει. Δυστυχώς όμως πολλοί εισβάλλουν όταν σε έχουν ανάγκη και όταν δεν σε έχουν τότε θυμούνται τα αγαθά της διακριτικότητας..
Οι πιο επικύνδινοι φίλοι είναι οι "ας μοιραστούμε την μπακουριά μας". Λες και είσαι το back up μέχρι να βρούνε γκόμενο. Άμα κάνεις εσύ σχέση κόβουν γιατί πλέον χάσατε το υποτίθεται μοναδικό κοινό που είχατε. Άμα κάνουν επιτέλους και αυτοί σχέση επίσης κόβουν άπειρα γιατί νομίζουνε ότι πιάσανε τον πάπα απ τ'αρχίδια.
Όσο μεγαλώνω τόσο πιο πολύ εκτιμώ τα λεφτά και μόνο!

kathysteras είπε...

Κοίτα όντως η έξοδος από την μπακουριά είναι ένα τεστ για κάθε φιλία. Η γκόμενα του καθενός μπορεί να επιφέρει ένα τεράστιο πλήγμα στην προσωπικότητα του φίλου ιδίως όταν το πρόσωπο αυτό βρίσκεται εκεί. Τότε είναι που λέμε ότι δεν είναι ο φίλος μας εκεί αλλά ο ''άλλος''. Εξου και η ταινία. Ο φίλος μας βέβαια επιστρέφει όταν βγαίνουμε όλοι μάζι. Και όλα αυτά μιλώντας για έναν καλό φίλο επειδή ο κακός όντως εξαφανίζεται. Πάνω κάτω τα ίδια πιστεύω θα γίνονται και στις γυναίκες. Καλά με τα λεφτά θα ήμασταν κολλητάρια αλλά ποτέ δεν έσκασαν ιδιαιτέρως να γίνουμε φίλοι, να πάρει.

ok ok είπε...

φιλος ειναι αυτος που εχετε ραντεβου και κοιμαται ξερωντας οτι θα περασεις απο το σπιτι του να τον ξυπνησεις
αυτος που κυριακη απογευμα θα πεις οτι πεινας και θα πεταχτει με ταπερακι
αυτος που θα κοιμηθει μεθυσμενος στα ποδια σου
αυτος που θα σε κανει μπανιο επειδη δεν εισαι σε θεση
αυτος που θα σε συγχωρεσει που νταραβεριστηκες με καποιον που του αρεσε
αυτος που θα σου πει αν βρωμας
και αυτος που γενικα θα του πεις τα πιο μεγαλα σου μυστικα και τις πιο κρυφες σου σκεψεις
που και να χαθειτε λιγακι θα το πιασετε ακριβως απο εκει που το αφησατε
και σχεδον καθε φορα που ειστε στο αναλογο μουντ λετε πως θα στε στα τριαντα και στα σαραντα σας.
ολα τ αλλα ειναι σχεσεις συμφεροντος.
αυτος

ok ok είπε...

το τελευταιο αυτος ειναι βαρεμαρα να ξαναδιαβασω τι εγραψα και βαρεμαρα να σβησω το σχολιο και ν αφησω αλλο χωρις το αυτος.
αν και αυτα τα δυο μπορει να μου επαιρναν λιγοτερο χρονο απο το να γραψω ολο αυτο.

kathysteras είπε...

Αυτός, αυτός είναι....
Επίσης μπορούσες να μην σβήσεις το αυτός αλλά να το βάλεις μία σειρά πιο πάνω για πιο δραματικό τελείωμα.

ok ok είπε...

χαχαχα εχεις δικιο.δεν το χα σκεφτει!

Parakmiako Ergaleio είπε...

"Μία συζήτηση μεταξύ καλών φίλων είναι σαν μία ταινία του Ταρκόφσκι"
Με έστειλες τώρα. Και θά'θελα να αφιερώσω αυτή την φράση σου στους αγαπημένους φίλους που αλληλοστηριζόμαστε, κλαιγόμαστε, γελάμε, καφρεύουμε.

kathysteras είπε...

Και μπορείς να το αναπτύξεις κιόλας.Πχ κανένας άλλος δεν την καταλαβαίνει αλλά κατα βάθος νοιώθει ότι πρόκειται για κάτι ξεχωριστό και ανώτερο.
Άντε στην υγεία τους λοιπόν...