Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Άντα

  Αν είναι ένα ποστ που πρέπει να γράψεις σίγουρα, αυτό είναι στα τριάντα. Εκτός και αν σήμερα γράφει ο κόσμος και όταν χάνει την παρθενιά του.Άλλα που να ξέρω εγώ,εγώ είμαι τριάντα.

 Θυμάμαι μία περίοδο είχα κολλήσει δεκαέξι ετών για πάνω από δύο χρόνια. Την εποχή που το Δευτέρα-Παρασκευή διαρκούσε όσο το σημερινό Ιανουάριος-Φεβρουάριος. Από τα δεκατέσσερα μέχρι τα δεκαοκτώ πρέπει να κράτησαν όσο δέκα χρόνια εργαζόμενης ζωής. Μεγάλος είσαι όταν είσαι αρκετά γηραιότερος από ποδοσφαιριστές που σου αρέσουν και που ανακαλύπτεις. Και όταν γελάς με όλο και λιγότερα πράγματα. Όταν γελάς με όλα είσαι πενήντα ή βλάκας. Χθες έγινα τριάντα και είμαι μεγάλος. Έχω δει εγώ τι γίνεται και ξέρω τι θα ακολουθήσει. Αρχίζει ξαφνικά να σου αρέσει ο θανάσης παπακωνσταντινου και τέτοια συναφή.Και σε κανέναν δεν αξίζει τέτοια μοίρα.

  Σε συναυλίες του θανάση παπακωνσταντίνου ή αλλιώς απλά "θανάση" όπως τον λένε οι φανατικές groupies του και των δύο φύλων, πήγα δύο φορές σε ένα χρόνο. Έτσι το φέρανε οι καταστάσεις δεν θα μπω και σε λεπτομέρειες. Ε λοιπόν μπήκε αυτόματα στην λίστα των χόρτασα/δεν θέλω να κάνω μαζί με τον φοίβο δεληβοριά και το να φάω πούτσο. Και για το να φάω πούτσο δεν θέλω ερωτήσεις σε ποια κατηγορία ανήκει.

Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής μου δεν ήμουν ακριβώς ο καθυστέρας που αγάπησα για αυτό και στο μέλλον θα προσπαθήσω να τα εξαγοράσω. Οπότε είμαι ουσιαστικά 28 απλά την στιγμή του θανάτου μου θα το θέσω σε ισχύ. Θα προσπαθήσω να εξαγοράσω ταυτόχρονα και τα δύο χρόνια που είχα αφήσει μακρύ μαλλί επειδή τυπικά δεν θεωρούμουν ανθρώπινο ον.

 Από τα 20 στα 30 εκτός από την αύξηση ανωριμότητας που επέδειξα δεν έχουν αλλάξει πράγματα ιδιαίτερα ρίζικά. Rpg ,metal, pro, manager,μπάλα,τσίπουρο και φίλοι. Απλά το μόνο που έμεινε αναλλοίωτο είναι το τσίπουρο

Ή ο βόλος δεν έχει χαζούς ή γίνανε όλοι τριάντα.    (Αγνώστου καθυστέρα)